Αείμνηστε Ντίνο,

Μαζευτήκαμε εδώ σήμερα στον Ιερό Ναό του Αγίου Παύλου, του οποίου υπήρξες εκ των πρωτεργατών της ανέγερσης, για να επιτελέσουμε ένα θλιβερό καθήκον:

Να σε αποχαιρετήσουμε στο ταξίδι σου στην αιωνιότητα. 

Για άλλα λογαριάζαμε να σε συναντήσουμε αυτές τις μέρες.  Εμείς λογαριάζαμε να έρθουμε για να ακούσουμε τις δικές σου απόψεις για την παραπέρα πορεία του κόμματος μας, που τόσο αγάπησες και υπήρξες επίλεκτο μέλος του. 

Εσύ όμως έφυγες.  Και εμείς σήμερα νιώθουμε το ΔΗ.ΚΟ φτωχότερο. 

Γιατί ήσουν ένας ακούραστος δηκοικός, άξιο στέλεχος που ήξερε να κερδίζει την συμπάθεια ακόμα και αντιπάλων.

Ολόκληρος ο Άγιος Δομέτιος πενθεί το θάνατο σου, θλίβεται για την μεγάλη απώλεια, θρηνεί τον αγωνιστή των δικαίων της Κύπρου.

Έφυγες, αείμνηστε Ντίνο και μαζί σου έφυγε και ένα κομμάτι από τον καθένα μας. 

Είναι δύσκολο να διαγραφεί μέσα σε λίγα λεπτά αυτής της ομιλίας, η πολυσύνθετη, η φωτεινή και μειλίχια σου προσωπικότητα ή να ενταχθεί η προσφορά σου στην κοινότητα Αγίου Δομετίου και στο ΔΗ.ΚΟ μέσα σε κοινότοπες ταξινομήσεις.   

Το βιογραφικό σου πλούσιο όπως και η δράση σου. 

Ο Ντίνος Δημητρίου, γέννημα θρέμμα Αγίου Δομετίου, αποφοίτησε από το English School και εργάστηκε στην CYTA ως τεχνικός μηχανικός.  Πρωτοπόρος στην τηλεφωνία και επικοινωνίες, ξεχώρισε με την εργατικότητα και το ήθος του.

Συμπαραστάτης του Σπύρου Κυπριανού στην ίδρυση του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά και των Προέδρων του κόμματος μας, του Τάσσου Παπαδόπουλου και του Νικόλα Παπαδόπουλου. 

Δραστήριο μέλος της τοπικής επιτροπής του ΔΗ.ΚΟ στον Άγιο Δομέτιο και επί σειρά ετών Δημοτικός Σύμβουλος με αξιόλογη δράση στην κοινότητα του.

Μέλος σε πλειάδα φιλανθρωπικών σωματείων και ιδρυμάτων. 

Δεν υπήρξε αγώνας των Ελλήνων της Κύπρου που ο Ντίνος να μην δώσει από τους πρώτους το παρών του. 

Βαθύτατα θρησκευόμενος, πρωτοστάτησε στην ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Παύλου, οργώνοντας με την σύζυγο του ολόκληρη την Κύπρο για να συγκεντρώσει χρήματα. 

Και, βέβαια, φυσιολογικά, επί δεκαετίες μέλος της εκκλησιαστικής επιτροπής. 

Αξέχαστε φίλε Ντίνο, με το σπαθί σου κέρδισες την εκτίμηση της κοινότητας σου, όπως και τα διάφορα αξιώματα στον δήμο και στις οργανώσεις και επιτροπές που μετείχες. 

Παρόλα αυτά παρέμεινες ταπεινός και καταδεκτικός. 

Όλοι θα θυμούνται την φροντίδα σου για τους πάσχοντες συνανθρώπους σου, την απλότητα σου, την ειλικρινή αγάπη και το ανεπιτήδευτο και ειλικρινές ενδιαφέρον σου, για τον κοινό πολίτη και τα προβλήματα του.

Αείμνηστε Ντίνο Δημητρίου.

Σήμερα, πρώτα απ’ όλους σε πενθεί η απαρηγόρητη οικογένεια σου, για την οποία υπήρξες σωστός οικογενειάρχης, προστάτης και καθοδηγητής. 

Μαζί με την αγαπημένη σου σύζυγο Μαρούλα, μεγαλώσατε και γαλουχήσατε με αρχές και ιδανικά τους δύο γιούς σας, τον Δημήτρη και τον Νίκο, που μαζί με τα 4 εγγόνια σας, συμπληρώνανε ότι ο καθένας ονειρεύεται για την οικογένεια του. 

Το πένθος τους μεγάλο.  Τους εύχομαι να βρουν παρηγοριά στην γνώση ότι ευτύχησαν να ζήσουν κοντά σε ένα τέτοιο άνθρωπο.

Μαζί τους θρηνεί και το Δημοκρατικό κόμμα και ιδιαίτερα ο Άγιος Δομέτιος για τον οποίο έδωσες όσα μπορούσες χωρίς να ζητήσεις τίποτε.

Οι αγαπημένοι σου γονείς και ο αείμνηστος αδερφός σου Παναγιώτης, αναμένουν να σε υποδεχτούν στους κόλπους του Παραδείσου, μιας και ο Θεός τους κάλεσε κοντά Του πριν από εσένα.  

Αείμνηστε συναγωνιστή,

Το Δημοκρατικό Κόμμα υπήρξε για σένα έπαλξη κοινωνικών και εθνικών αγώνων.

Ως μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής του ΔΗ.ΚΟ Αγίου Δομετίου, αλλά και ως απλός πολίτης, υπηρέτησες το κόμμα σου με συνέπεια, αφοσίωση και πίστη στις αρχές και τις θέσεις του. 

Γι’ αυτό και ο κόσμος του ΔΗ.ΚΟ σε τιμά σήμερα και σε αποχαιρετά με συγκίνηση.

Σου εναποθέτουμε τα λουλούδια της αγάπης και της εκτίμησης μας.

Διαβιβάζουμε στη σύζυγο σου Μαρούλα, στα παιδιά σου  Δημήτρη και Νίκο, στα 4 λατρεμένα σου εγγόνια και στον αδερφό σου Νεόφυτο, τα θερμά μας συλλυπητήρια. 

Αιωνία η τίμια μνήμη σου, αείμνηστε συναγωνιστή αξέχαστε Ντίνο..