Εθνική απειλή η διαφθορά

ΑΡΘΡΑ

23 Δεκεμβρίου 2019

Η διαπλοκή και η διαφθορά αναδεικνύονται σε μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας και πλήττουν τη χώρα μας και το μέλλον της ανεπανόρθωτα. Πλήττουν την ασφάλεια, την ευημερία, τη δημοκρατία και την αξιοπιστία μας αλλά και την προοπτική για οικονομική ανάπτυξη που θα μπορέσει να στηρίξει τον τόπο, τις παρούσες και τις μελλοντικές γενιές. Σύμφωνα με δε με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Κύπρος παίρνει «χρυσό» μετάλλιο, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη αύξηση σε επίπεδα διαφθοράς την πενταετία 2013-2018 σε χώρες της Ε.Ε. Θλιβερή πρωτιά σε βάρος του μέλλοντος του λαού και του τόπου μας αφού η εν λόγω έκθεση, όσο και αν προσπάθησαν κάποιοι να την υποβαθμίσουν, λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από κυβερνήσεις και επενδυτές ότι επιλέγουν προορισμό για τα μελλοντικά τους σχέδια.

Ενδιαφέρον θα ήταν να είχαμε κοστολόγηση της διαφθοράς γιατί ίσως τότε όλοι να ήταν πιο ενεργοποιημένοι στην καταπολέμηση της. Η διαφθορά κοστίζει ακριβά, έχει τιμή και την καταβάλλει ο φορολογούμενος πολίτης καθημερινώς.

Η διαπλοκή και η διαφθορά είναι διάχυτη παντού, οριζόντια. Στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην πολιτική, στα σπορ, στα ΜΜΕ. Στους οποίους διεφθαρμένους κύκλους επικρατεί ο ίδιος στόχος: να πετύχουμε πάρα πολλά, πάρα πολύ γρήγορα, χωρίς να καταβάλουμε το κόστος ή την προσπάθεια που πρέπει.

Στον αντίποδα η πολιτεία πρέπει να θωρακιστεί απέναντι σε αυτές τις νοοτροπίες, η οποία σήμερα, δυστυχώς είναι παντελώς ανυπεράσπιστη. Εάν κάποιος θέλει πραγματικά να πατάξει τη διαπλοκή και τη διαφθορά, οι ενέργειες είναι συγκεκριμένες. Νοουμένου βεβαίως ότι υπάρχει η αναγκαία πολιτική βούληση. Και αυτές περιλαμβάνουν:

Διαδιασίες Εσωτερικού και Εξωτερικού Ελέγχου στη Δημόσια Υπηρεσία στη βάση Διεθνών Προτύπων.
Διαφάνεια στις αποφάσεις του κράτους, όχι υπό την μορφή διαφήμισης της απόφασης (συγχίζουμε στην Κύπρο δυστυχώς τη διαφάνεια με τη διαφήμιση), αλλά διαφάνεια στις διαδικασίες που οδηγούν στις αποφάσεις.
Πολιτική απόφαση ότι οποιοσδήποτε οργανισμός καταδικαστεί για διαφθορά αποκλείεται από δημόσιους οργανισμούς.
Διαδικασίες και προϋποθέσεις σωστής αξιολόγησης και λογοδοσίας για όσους διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα ή λαμβάνουν αποφάσεις.
Κίνητρα και επιβράβευση εταιρειών και προσώπων που εφαρμόζουν βέλτιστες πρακτικές και ακολουθούν τον κώδικα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Απλοποίηση κρατικών διαδικασιών και αυτοματοποίηση τους μέσω ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για να ελαχιστοποιηθεί η επαφή επιχειρήσεων και προσώπων με λειτουργούς του κράτους.
Ενίσχυση μέσω της επένδυσης σε έμψυχο και άψυχο υλικό, των Θεσμών που ασκούν έλεγχο όπως αυτούς του Γενικού Ελεγκτή και του Γενικού Εισαγγελέα και διεύρυνση των αρμοδιοτήτων τους.
Ενίσχυση του Δικαστικού Συστήματος δίνοντας τα απαραίτητα εργαλεία για ταχεία διευρεύνηση και εκδίκαση υποθέσεων διαφθοράς.

Η διαφθορά αποτελεί εθνική απειλή. Διαβρώνει τα θεμέλια του κράτους και ναρκοθετεί το πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και θεσμικό πλαίσιο του αύριο. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι επάναγκες άμεσα να αποκαταστήσουμε το κύρος της πολιτικής και των πολιτικών διορθώνοντας τις παθογένειες του παρελθόντος. Αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε νοουμένου ότι εφαρμόσουμε τα πιο πάνω. Τα οποία δεν είναι δύσκολο να επιτευχθούν, νοουμένου βεβαίως ότι τα καθιστά μία κυβέρνηση προτεραιότητα της.

It is evident that some European capitals like Paris and Vienna have a clear view of what Erdogan’s end game is. Others are still caught up in the short-sightedness of maintaining deep economic ties to Turkey, with future investment returns in their sights

The EU appears hesitant to put forward a strong and unified stance to fully support their fellow members – Greece and Cyprus – when their sovereignty is directly being threatened by Turkey. This, in essence, undermines the EU’s own credibility. That might make economic short-term sense to some, but it is likely to pave the way for medium and long term instability in the future.

The EU cannot be held hostage by a bully state like Turkey. At the end of the day, the ultimate victim will eventually be the European Union, itself. The policy of threats and blackmail from the Turks will, at some point, be directed at the heart of the EU if Erdogan is left to control the Eastern Mediterranean. Both Libya and parts of Syria are already flooded with jihadists that were either transported or recruited by Erdogan’s troops.

In the case of Libya, the Islamist fighters sent by Erdogan are there to support his only ally in the Eastern Mediterranean, Fayez al-Saraj, the man who signed a maritime deal with Turkey that is in full violation of international law and has been flatly rejected by the European Union. What’s even more worrying is that Erdogan’s jihadist militias in Libya are now just a short hop away from the Italian coast.

It is decision time for the European Union and it is imperative that the right decision is made. Sanctions must be imposed on Turkey for its aggressiveness, not only towards Cyprus and Greece, but also for the sake of stability, peace and prosperity for Europe and the wider region.

In the event that the opposite happens, the rest of Europe better stand in line for the next wave of Turkish aggression which could be targeted at the heart of the European Union itself.

Source: neweurope.eu

ΑΡΘΡΑ

Εθνική απειλή η διαφθορά

23 Δεκεμβρίου 2019

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

SOCIAL MEDIA

ΓΡΗΓΟΡΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

NEWSLETTER