Η Κύπρος και ο Ελληνισμός ολόκληρος ευγνωμονούν τον Κάμπο. Την μικρή κοινότητα της Πάφου, που γέννησε και πρόσφερε στο έθνος ήρωες και μάρτυρες, σπουδαίους ανθρώπους και επιφανείς πολίτες. 

Γι’ αυτό, στον Κάμπο πορευθήκαμε σήμερα, για να τελέσουμε το μνημόσυνο των πεσόντων τέκνων της κοινότητας.

Μαζευτήκαμε στον Ιερό Ναό Αγίου Κυριακού με πλήρη συναίσθηση της ηθικής υποχρέωσης και του εθνικού χρέους, να αποδώσουμε την πρέπουσα και οφειλόμενη τιμή προς τους Καμπίτες ήρωες, που έπεσαν και μαρτύρησαν υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και τα δίκαια της Κύπρου. 

Η Ιστορία της Κύπρου, όπως και ολόκληρη η Ιστορία των Ελλήνων, δεν είναι παρά άθροισμα λογικών παραλογισμών ανορθόδοξης αντίστασης των λίγων κατά των πολλών, με γνώμονα την εθνική ελευθερία. 

Τιμή και δόξα λοιπόν θα συνοδεύει τους αθάνατους ήρωες μας εις τους αιώνες. 

Τιμή και δόξα πρέπει στον Αντρέα Χριστοδουλίδη, τον 23χρονο αγνοούμενο, που συνελήφθη στην Λάπηθο, στις 6 Αυγούστου 1974 και έκτοτε αγνοείται η τύχη του. 

Τιμή και δόξα πρέπει στον Αντρέα Χριστοφόρου, 33 χρονών, που συνελήφθη από τους Τούρκους Αττίλες στο πέντε Μίλι της Κερύνειας, στις 20 Ιουλίου, την πρώτη μέρα της εισβολής και από τότε χάθηκαν τα ίχνη του. 

Τιμή και δόξα στον Θεοφάνη Ορφανού, 24 χρονών, που συνελήφθη στην Βιομηχανική Περιοχή της Μιας Μηλιάς στις 20 Ιουλίου, την πρώτη μέρα της εισβολής και από τότε χάθηκαν τα ίχνη του. 

Τιμή και δόξα πρέπει στον Ιωάννη Αχιλλέως, τον έφεδρο στρατιώτη, που πρόθυμα έτρεξε να υπερασπιστεί την πατρίδα του και έπεσε μαχόμενος στην περιοχή Περιστερωνάρι, στις 21 Ιουλίου 1974.  Ήταν μόλις 24 χρονών.

Τιμή και δόξα και στον Αντρέα Γεωργιάδη.  Υπηρέτησε στο ίδιο τάγμα με τον Ιωάννη Αχιλλέως, το ηρωικό 256ΤΠ.  Έπεσε μαχόμενος στην ίδια περιοχή με τον ξάδερφο του, τον Ιωάννη, την ίδια αποφράδα μέρα.  22 μόλις χρονών. 

Τιμή και δόξα στον 25χρονο Άρη Μαυροσκούφη.  Ένα άλλο γενναίο παλληκάρι, μια ηρωική μορφή του 256ΤΠ, που πολέμησε και έπεσε μαχόμενος στην προσπάθεια του να βοηθήσει πληγωμένο συμπολίτη του, ενώ το τάγμα του υποχωρούσε κατόπιν διαταγής. 

Τιμή και δόξα στον Χριστάκη Χριστοδούλου αδερφό του αγνοούμενου Αντρέα Χριστοδουλίδη.  Έπεσε μαχόμενος στην πράσινη γραμμή στην Λευκωσία στις 20 Ιουλίου 1974.  Ήταν μόνο 19 χρονών.

Τιμή και δόξα πρέπει και στον Χαράλαμπο Αντωνίου, που αγωνίστηκε γενναία και έπεσε μαχόμενος στην περιοχή της Βώνης στις 15 Αυγούστου 1974.

Η κηδεία του έγινε πρόσφατα, ύστερα από ταυτοποίηση των οστών του με την μέθοδο του DNA. 

Ο Χαράλαμπος ήταν 23 χρονών όταν ταξίδεψε προς την αθανασία, αφήνοντας πίσω του την σύζυγο του Θεοδώρα και τον γιό του Αβραάμ. 

Τιμή και δόξα στον Χρίστο Καλαιτζή.  Ήταν 29 χρονών, μέλος 6μελούς οικογένειας, παντρεμένος με την Ευρούλλα, με την οποία απέκτησαν 2 κόρες, την Έλενα και την Μαρία, όταν έπεσε ηρωικά μαχόμενος στο Λιμνίτη, το απόγευμα της 16^ης Αυγούστου 1974. 

Μακρύς ο κατάλογος των ηρώων του Κάμπου και δεν τελείωσε ακόμα. 

Τιμή και δόξα στον Θεμιστοκλή Δράκο, τον 19χρονο εθνοφρουρό, που συνελήφθη από τους Αττίλες στην περιοχή Κυθρέας – Συγχαρί στις 14 Αυγούστου 1974.  Ένας θεός ξέρει τι μαρτύρια πέρασε στα χέρια των Τούρκων.  Ήταν αγνοούμενος μέχρι πρόσφατα, που ταυτοποιήθηκαν τα οστά του και κηδεύτηκε στην γη που τον γέννησε. 

Τιμή και δόξα στον Ευάγγελο Ευρυπίδη.  34χρονών.  Παντρεμένος με δύο γιούς και μια κόρη.  Κι όμως, από τους πρώτους έτρεξε να καταταγεί και να πολεμήσει τον εισβολέα.  Τα ίχνη του χάθηκαν στην μαρτυρική περιοχή του Νέου χωριού Κυθραίας, στις 15 Αυγούστου 1974. 

Πρόσφατα έγινε ταυτοποίηση των οστών του και κηδεύτηκε στον Τύμβο Μακεδονίτισσας, όπου αναπαύονται και άλλες ηρωικές μορφές. 

Τιμή και δόξα στον Χαράλαμπο Φαντάρο, τον 19χρονο στρατιώτη, που έπεσε πολεμώντας τις τουρκικές ορδές, στις 15 Αυγούστου 1974, στον Λόφο Λαπάτσας.

Τα οστά του Χαράλαμπου βρέθηκαν πρόσφατα και αφού ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο DNA, όπως ΚΑΙ τους άλλους, κηδεύτηκε στην γενέθλια γη. 

Τιμή και δόξα στον Θεοχάρη Κιμή, τον 20χρονο νέο που έπεσε μαχόμενος στο πεδίο της τιμής, στην Νεάπολη της Λευκωσίας.

Και του Θεοχάρη πρόσφατα βρέθηκαν τα οστά του και κηδεύτηκε με τιμές στην κοινότητα του, την Τσακίστρα.

Φίλες και φίλοι,

Βαρύ το τίμημα του Κάμπου στον προδομένο πόλεμο του 1974.

Σχεδόν ατελείωτος ο κατάλογος των ηρώων και των μαρτύρων της μικρής κοινότητας. 

Το διαχρονικό μαρτύριο της νήσου μας δεν είναι μικρότερο από το μυστήριο της.

Αγώνες και αγωνίες συνθέτουν την μακραίωνη Ιστορία της Φοίνικες, Αιγύπτιοι, Ασσύριοι, Πέρσες, Φράγκοι, Ενετοί, Τούρκοι, Άγγλοι, άφησαν τη σφραγίδα του ς στο πολύπαθο νησί μας, το οποίο «πολλούς αφέντες άλλαξε δεν άλλαξε καρδιά».

Εξήντα πέντε χρόνια πέρασαν από το ηρωικό ’55-59 και σχεδόν μισός αιώνας από το αιματοβαμμένο 1974, πολλά άλλαξαν, η ψυχή του Έλληνα της Κύπρου όμως δεν άλλαξε. 

Θυμάται, τιμά και δοξάζει τους ήρωες του, αυτούς που θυσίασαν την ζωή τους, την όμορφη νιότη τους, γιατί περισσότερο από τη ζωή και τις χαρές της νιότης, αγάπησαν την πατρίδα τους. 

Αυτούς τους δοξασμένους νεκρούς, που θυσιάστηκαν για να υπερασπιστούν το δικαίωμα των ζωντανών στη Μνήμη το δικαίωμα ενός λαού να έχει Μνήμη. 

Φίλες και φίλοι,

Αν οι συγγενείς των ηρώων του Κάμπου, έχουν υπέρτατο δικαίωμα να περηφανεύονται για την ελληνική αρετή των πεσόντων αγαπημένων τους, η Κύπρος έχει υπέρτατη υποχρέωση να τιμά την θυσία τους και να αγωνίζεται για τη δικαίωση τους.

Και δικαίωση της θυσίας τους είναι λύτρωση της υπερ βωμών και οστών μαχόμενης Κύπρου. 

Η μνήμη της θυσίας τους και η ανάμνηση της ανδρείας τους, θα παραμείνουν παντοτινά στις σκέψεις και στις καρδίες του Κυπριακού Ελληνισμού. 

Τα οστά τους μπορεί να βρίσκονται σήμερα θαμμένα στα χώματα της πατρίδας μας, η αρετή τους όμως και η λεβεντιά τους θα παραμείνουν ζωντανά και άταφα σύμβολα, για να διαμηνύουν τις ευθύνες και το χρέος μας απέναντι σ’ αυτή τη μικρή και βασανισμένη γη της Κύπρου, που για την ελευθερία τους εκείνοι θυσιάστηκαν και για τη δικαίωση της εμείς αγωνιούμε και αγωνιζόμαστε.

Ο αγώνας μας, αγώνας ελευθερίας και επιβίωσης, θέλει σύνεση, αλλά και όραμα, θέλει υπευθυνότητα αλλά και πίστη. 

Πρέπει να ναι αγώνας για ένα σίγουρο μέλλον και όχι για ένα αβέβαιο αύριο. 

Αυτή την υπόσχεση δίνουμε στους ήρωες του Κάμπου. 

Καμπίτισσες, Καμπίτες,

Τιμούμε σήμερα τους ηρωικούς νεκρούς της μικρής σας κοινότητας.

Τους δίνουμε την υπόσχεση, αυτές τις μέρες της οργής, ότι δεν θα υποχωρήσουμε στις φαιδρές αξιώσεις της Τουρκίας, δεν θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς της, δεν θα παραδοθούμε στις ορέξεις τους. 

Θα αντισταθούμε στις πιέσεις.  Θα υποστούμε τις θυσίες και θα αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους.

Και θα δικαιωθούμε.